วัดระฆังโฆสิตาราม วรมหาวิหาร เป็นวัดโบราณที่สร้างในสมัยกรุงศรีอยุธยาค่ะ เดิมมีชื่อว่า วัดบางว้าใหญ่ ที่นี่เป็นวัดอุปถัมภ์ของสมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากรมพระเทพสุดาวดี (สา) พระเชษฐภคินีของรัชกาลที่ 1 ได้ทรงบูรณปฏิสังขรณ์วัดร่วมกัน และได้ขุดพบระฆังลูกหนึ่ง ซึ่งโปรดเกล้าฯ ให้นำไปไว้ที่วัดพระศรีรัตนศาสดาราม โดยทรงสร้างระฆังชดเชยให้วัดบางว้าใหญ่ 5 ลูก จากนั้นได้พระราชทานนามวัดใหม่ว่า “วัดระฆังโฆสิตาราม” นั่นเองค่ะ
และเมื่อเอ่ยถึงวัดระฆัง หลายๆ คนต้องนึกถึง สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี) พระมหาเถระรูปสำคัญ ที่ได้รับความเคารพนับถืออย่างมากในประเทศไทย ซึ่งท่านเคยดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดระฆังโฆสิตารามวรมหาวิหารในสมัยรัชกาลที่ 4-5 ค่ะ
สำหรับวัดระฆังโฆสิตารามนั้น คนนิยมมากราบไหว้บูชา ปล่อยนกปล่อยปลาที่นี่ค่ะ ด้วยคติและความเชื่อที่ว่า มาทำบุญที่วัดระฆัง จะทำให้ “มีชื่อเสียงโด่งดัง คนนิยมชมชอบ” นั่นเอง